ေၾသာ္ . . . လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘ၀ကားအိုရ နာရ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္။
သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏။
သင္၏မ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း
ႀကီးပြားတက္ျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏
သင္ဦးခ်၍၊ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္ သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္ ၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
No comments:
Post a Comment