ဖတ္ခဲ့ဖူးေသာ ဟာသမ်ား (၁)

"ခ်ိဳ မထြက္လို့"

ကိုခ်ဴခ်ာ ဆရာ၀န္ထံ လာျပသည္ ။
ခ်ဳခ်ာ .......       "ေဒါက္တာ က်ေနာ့္ မိန္းမဟာ တစ္ျခားလူ တစ္ေယာက္နဲ့ေဖာက္ ျပားေနတယ္..ဒါေပမဲ ့က်ေနာ္ ့ဆီမွာ ခ်ိဳေပါက္ မလာဘူး..ဘာလို ့လဲခင္ဗ်"
ေဒါက္တာ....      " ေမးပဲ ေမးတတ္ ပေလတယ္..ဒါက ဟာသ သေဘာနဲ့သံုးႏွဳန္းတာပါဗ်"
ခ်ဴခ်ာ .......       " ဟုတ္လား...မသိ ပါဘူ းဗ်ာ..က်ေနာ့္ဆီမွာ ဗီတာမင္ ဓါတ္ေတြနည္းေနလို႔ ခ်ိဳမေပါက္တာမ်ားလား   လို႔...."


"ဧည့္သည္လာျပီ"

ကိုခ်ဴခ်ာ သူ႕မိန္းမကိုဆူေနသည္။
"မင္း ေတာ္ေတာ္ အသံုးမက်တဲ  ့ မိန္းမပါလားကြ..ေဟ...တံုးလိုက္တာမွ တတလင္းခ်ိတ္ နဲ့ ကိုတံုးတာ.."
ထိုသို႔ေျပာျပီး  စားပဲြကို " ေဒါက္..ေဒါက္..ေဒါက္" ျမည္ေအာင္ေခါက္သည္ ။ မိန္းမ ေနရာမွခ်က္ခ်င္ းထျပီ းေျပာသည္။ "တံခါးေခါက္သံၾကားတယ္..က်မ သြ ားဖြင့္လိုက္ မယ္..
"ထိုင္ေနစမ္း..ေကာင္မ....ငါ သြ ားဖြင့္မယ္.."


"ခ်ိန္းေတြ႕တဲ့ကိုခ်ဴခ်ာ"

ရြာစြန္ရွိရည္းစားႏွင္  ့ခ်ိန္းေတြ့မည္  ့ေနရာသို႔ နာရီအစား အပူခ်ိန္တိုင္း ကိရိယာကိုကိုင္လွ်က္ ကိုခ်ဴခ်ာ ေရာက္လာသည္။ အခ်ိန္အတန္ၾကာေစာင့္သည္။ ခ်စ္သူကားေရာက္မလာေခ်။ ကိုခ်ဴခ်ာ မိမိကိုယ္မိမိေျပာသည္
    "အႏုတ္ဒီဂရီ ၄၀ ေရာက္တဲ့အထိေစာင့္မယ္ ..မလာရင္ေတာ့ ျပန္မယ္.."


"တပ္ၾကပ္ညီညီ"

စစ္ဆင္ေရးတာ၀န္ျဖင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတပ္ရင္း႐ုံးသို့ေရာက္လာသည္။ တပ္ရင္း႐ုံး၀န္ထမ္းမ်ားတန္းစီျပီး  တစ္ဦးခ်င္း၊ မိမိကုိယ္မိမိ မိတ္ဆက္သည္ ။
   "ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခန္႔သူ၊ အသက္ ၃၈ ႏွစ္ ပါခင္ဗ်ာ"
   "အိမ္ေထာင္ရွိသလား.."
   "ရွိပါတယ္...သားသမီး ႏွစ္ေယာက္ ပါ.."
   "ေအး.. ေအး..ဆက္ျပီ း အမွဳထမ္းေပါ့၊ ဟုတ္လား.."
   "ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီး ေအာင္ကိုျမတ္၊ အသက္ ၃၂ ပါ.."
    "အိမ္ေထာင္ရွိပါတယ္၊ ကေလး သံုးေယာက္ ပါ။"
    "ေကာင္းတယ္..ေကာင္းတယ္..ဒီအတိုင္း ဆက္လုပ္ ပါ.."
    "တပ္ၾကပ္ ညီညီ... အသက္၂၇၊ ကေလး ဆယ္ေယာက္ပါ.."
    "ဒီမွာ...ညီညီ...ငါေလ "မာဘိုလို" စီးကရက္ ကို သိပ္...ၾကိဳက္တယ္ကြ၊ ဒါေပမဲ  ့ေဆးလိပ္ကို ငါ့ပါးစပ္ထဲက ထုတ္တယ္ ကြ..၊ အျမဲတမ္း ကိုက္မထားဘူး..သိလား....."


"သူငယ္ခ်င္းေကာင္း"

ညီညီတစ္ေယာက္ ခပ္ေထြေထြျဖင့္ အိမ္သို့ေနာက္က်မွ ျပန္ေရာက္လာသည္။
မိန္းမကခါးေထာက္ျပီးေမးသည္။
   " ရွင္ ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ.."
   " ကိုၿဖိဳးဆီ ခဏဆိုျပီး ဝင္လိုက္တာ အရက္အတင္းတိုက္ျပီး၊ တစ္အိမ္လိုေနလို႔ ၀ိုင္းျဖစ္ေအာင္ ဝင္ထိုင္ေပးပါဦး ဆိုတာနဲ ့ထိုင္ေနရလို႔ကြ....."
မိန္းမျဖစ္သူက ကိုၿဖိဳးဆီခ်က္ခ်င္း ဖုန္းဆက္သည္။
   " ဟယ္လို...ကိုၿဖိဳး....ညီညီ နင့္ဆီလာေသးလား"
   " ေအး..လာတယ္...ဒီေကာင္..အခုထိ ငါ့အိမ္မွာရွိတုန္းပဲ..."


အေမးအေျဖမ်ား

ေမး။    အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆိုတာ ဘာလဲ
ေျဖ။    အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆိုတာ အဝိုင္းခံထားရတဲ  ့ရဲတိုက္ႀကီးနဲ ႔ တူတယ္။ အထဲေရာက္ေနတဲ့ လူေတြကအျပင္ကိုထြက္ခ်င္တယ္။ အဲအျပင္က လူေတြၾကေတာ႔အထဲ ၀င္ဖို႔အားခဲေနၾကတယ္။

ေမး။    ဒါနဲ ႔ခင္ဗ်ားရဲ  ့ေခြးကို ဘာျဖစ္လို ႔ ငထံုႀကီးလို႔ နာမည္ေပးရတာလဲ။
ေျဖ။    လမ္းမွာ ဒီေကာင့္ကို ငထံုႀကီးလို႔ေခၚလိုက္ရင္ ေယာက်္ားေတြအေတာ္ မ်ားမ်ားလွည့္ၾကည့္က်တာ အရသာရွိလြန္းလို႔

ေမး။    ေငြသာပဓာနဆိုတာ အမွန္ပဲလား
ေျဖ။    မဟုတ္ပါဘူ း၊ အဲဒီေငြရဲ႕ အေရအတြက္ ကသာ ပဓာန

ေမး။    မယားငယ္ဆိုတာ ဘာလဲ
ေျဖ။    အိမ္ခန္းထဲမွာ ထားလို႔မရတဲ့ အဖိုးတန္ပရိေဘာဂ



"ေစာင့္ေနၾကမွာစိုးလို့"

ကိုဘေမာင္ထံ မိတ္ေဆြမ်ား အလည္လာၾကသျဖင့္ တံခါးထဖြင့္ေပးသည္။ ပြင့္သြားေသာ တံခါးမွ ၄င္းေမြးထားေသာေၾကာင္လွစ္ခနဲ ထြက္ေျပးသည္။ အိမ္မ်က္ႏွာၾကက္ ကိုေျပးတက္သည္။ ထို့ေနာက္ အိမ္ေအာက္သို႔ ခုန္ဆင္းသည္။ ယင္းမွတစ္ဖန္ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚသို႔ ဖ်တ္လတ္သြက္လက္စြာ ေျပးတက္ျပန္သည္။ အေပၚေရာက္ေတာ့လည္း ၾကာၾကာ မေန၊ ဧည့္ခန္းကိုျဖတ္ကာ ျခံထဲရွိ အမွဳိက္ပံုဘက္ ခုန္ေပါက္ထြက္သြားသည္။ဒါေတြအားလံုး မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ျဖစ္ေနရာ ဧည့္သည္မ်ား အေငးသား ၾကည့္ေနၾကရသည္။ ကိုဘေမာင္က ဝမ္ းနည္ းသံ ျဖင္  ့ရွင္ းျပသည္။
  "  က်ေနာ္ဒီေကာင့္ကို ဒီေန ့သင္းလိုက္ တာဗ်.."
  "  အဲ့ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ.."
  "  အဲေတာ့...အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ထားတာေတြ ဒီေကာင္လိုက္ ဖ်က္ေနရတာေပါ့ဗ်ာ.."


"စီးကရက္ဗူး ပိုင္ရွင္"

တရား႐ုံးတြင္ လင္မယားကြာရွင္းျပတ္စဲမွဳကို ၾကားနာေနသည္။ ကြာရွင္းျပီ းသည့္အခါ သားသမီးမ်ားကိုအုပ္ထိမ္းခြင့္ မည္သူရသင္  ့ သနည္းႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ႏွစ္ဖက္ေရွ့ေနမ်ား ေလွ်ာက္လဲၾကသည္။ ေယာကၤ်ားဘက္မွ ေရွ့ေနကေလွ်ာက္သည္။
         "  ႐ုံးေတာ္ ကိုေမးခြန္းတစ္ခု ေမးပါရေစ...ဆိုၾကပါစို႔ စက္ထဲကို လူတစ္ေယာက္ ပိုက္ဆံ ထည့္လိုက္တယ္။ စက္ကစီးကရက္ဗူးကို ထုတ္ေပးတယ္...အဲ့ဒီ စီးကရက္ဗူးကို ဘယ္သူပိုင္သလဲ..ပိုက္ဆံထည့္တဲ့လူလား..စက္လား.."
တရားသူၾကီးကေျဖသည္။
         "  ပိုက္ဆံထည့္တဲ့ လူေပ့ါ.."
         "  အဲ့ဒါဆို ကေလးေတြကို က်ေနာ့္အမွဳသည္ လက္ထဲအပ္လိုက္ ပါ။...."



"သားဖြားျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး"

သားဖြားတာ သံုးမ်ိဳး ရွိတယ္။
၁၊ မဂၤလာမေဆာင္ခင္တစ္ႏွစ္အလိုမွာေမြးရင္ အခ်ိန္ မေရာက္ဘဲေမြးဖြားျခင္း..၊
၂၊ ေယာကၤ်ားေသျပီး တစ္ႏွစ္အၾကာမွာေမြးရင ္ေနာက္က်ေသာ ေမြးဖြားျခင္း..၊
၃၊ ကိုယ့္မိန္းမ မဟုတ္ဘဲ  အိမ္နီးခ်င္း မိန္းမကေမြးရင္ မွားယြင္းေသာ ေမြးဖြားျခင္း...၊


"မိခင္ႏုိ႔"

ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေဆးေက်ာင္းသား ကေလးေဆးပညာ (pediatry)ဘာသာ ေျဖဆိုေနသည္။
စက္႐ုံထုတ္ႏို့ဘူးထက္ မိခင္ႏို႔၏ အားသာခ်က္ ေလးခုကိုေျဖဆိုရမည္။ အေျဖကိုေက်ာင္းသားမသိ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး စဥ္းစားၾကည့္သည္။ မရ။ အခ်ိန္အတန္ၾကာမွ"အားသာခ်က္သံုးခု" ထြက္လာသည္။
      တစ္- မိခင္ႏိ႔ုရည္သည္ က်ိဳခ်က္စရာမလို
      ႏွစ္ - ဘယ္အခ်ိန္ေသာက္ေသာက္ အႏ ၱရယ္မရိွ
      သုံး- အဟာရဓါတ္အျပည့္အဝ ပါသည္
ေလးခုေျမာက္ အားသာခ်က္ကိုစဥ္းစားလို႔မရ။ သတ္မွတ္ခ်ိန္ကုန္ေတာ့မည္္။ မတတ္ႏုိင္။ အေတြးထဲ ေပၚလာတာသာ ေရးခ်လိုက္သည္။
      ေလး - ပါကင္ မေ႐ြးလိုက္ဖက္သည္။



"ယားလို႔"

ပင္လယ္ျပင္အေတြ႕အၾကံဳမရွိေသးေသာ ပင္လယ္ဓါးျမအသစ္ႏွင့္ ဝါရင့္ပင္လယ္ဓါးျမႀကီးတို႔ အရက္ဘားတစ္ခုအတြင္း အတူအရက္ေသာက္ေနၾကသည္။ ပင္လယ္ဓါးျမႀကီးမွာ ေျခတစ္ဖက္ျပတ္ေနေသာေၾကာင့္ သစ္သားေျခေထာက္တပ္ထားသည္။ လက္ေကာက္ဝတ္ေနရာမွစ၍ ျပတ္ေနေသာလက္တစ္ဖက္တြင္လည္း သံခ်ိတ္ေကာက္ႀကီးကို တပ္ထားေသးသည္။ ႀကိဳးျဖင့္သိုင္းထားေသာသားေရပတ္ျဖင့္လည္း လပ္ေနေသာမ်က္လံုးတစ္ဖက္ကိုကာထားသည္။ ေရခ်ိန္ရလာၿပီျဖစ္သျဖင့္ ဓါးျမအသစ္က အရဲစြန္႔ၿပီးေမးသည္။
 “ ခင္ဗ်ားေျခေထာက္ကို ဘယ္လိုဆံုး႐ႈံးခဲ့ရတာတုန္းဗ် ”
 “ Caribbian တိုက္ပြဲေတြဝင္ႏႊဲတုန္းက ရခဲ့တဲ့ဒါဏ္ရာေပါ့ကြာ…”
 “ ဒါဆို.. ခင္ဗ်ားလက္ကလည္း Caribbian တိုက္ပြဲေတြတုန္းက ရခဲ့တာပဲေပါ့၊ ဟုတ္လား..”
 “ မဟုတ္ဘူး.. ဒါက Persian ပင္လယ္ေကြ႔မွာ ငါးမန္းတစ္ေကာင္နဲ႔သတ္ခဲ့တုန္းကရခဲ့တာ ”
 “ ခင္ဗ်ားမ်က္လံုးကေရာ ”
 “ က်ဳပ္ေသာင္ျပင္မွာအိပ္ေနတုန္း ျခင္တစ္ေကာင္လာကိုက္လို႔ ”
 “ ေနပါဦး…ျခင္ကခင္ဗ်ားမ်က္လံုးကြ်တ္သြားေအာင္ကိုက္ႏုိင္ပါ့မလား။ ”
 “ အဲဒီေန႔က ငါ့လက္မွာသံခ်ိတ္တပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ေန႔ကြ။ ”


"ေၾကာ္ျငာ"

အာရပ္ေစာ္ဘြားမ်ားႏုိင္ငံရွိ ကုမၸဏီတစ္ခုမွ အားျဖည့္အခ်ိဳရည္စတင္ထုတ္လုပ္သည္။
ကုန္ပစၥည္းအေရာင္းျမႇင့္တင္ရန္အလို႔ဌာ ေၾကာ္ျငာကုမၸဏီတစ္ခုကိုငွားသည္။
ေၾကာ္ျငာကုမၸဏီက လမ္းဆံုလမ္းခြမ်ားတြင္ ပိုစတာဆိုင္းဘုတ္ႀကီးမ်ားကပ္ေလသည္။ ေၾကာ္ျငာဘုတ္တြင္ အကန္႔သံုးကန္႔ပါ၍
ပထမပံုမွာ ……. လူတစ္ေယာက္ သဲကႏၱာရထဲ၌ အားျပတ္၍ လဲေနပံုျဖစ္သည္။
ဒုတိယပံုမွာ ….. ထိုလူမွ ေၾကာ္ျငာမည့္အားျဖည့္အခ်ိဳရည္ကို ေသာက္ေနပံုျဖစ္သည္။
တတိယပံုမွာ …. လန္းဆန္း၍တက္ႂကြေနေသာ ထိုလူ၏ပံုျဖစ္ေလသည္။
ေၾကာ္ျငာဘုတ္မ်ားေထာင္ၿပီးမၾကာမီ ေၾကာ္ျငာကုမၸဏီမွ တာဝန္ခံအလုပ္ျပဳတ္ေလသည္။
အေၾကာင္းမွာ အာရပ္မ်ားစာဖတ္လွ်င္ အေနာက္မွစ၍ အေရွ႕သို႔ဖတ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။



"ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ ကိုညီညီ"

မီးနီျဖတ္လာသည့္ကားအား ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ညီညီ လွမ္းတားသည္။ ကားေမာင္းလာသူမွာ ေခ်ာေမာလွပသည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနမွန္း အမွတ္မထင္ေတြ႔လိုက္ရသည္။
  “ လိုင္စင္ ခဏေလာက္ျပပါခင္ဗ်ာ ….”
  “ ရွင္…. လိုင္စင္ဆိုတာ ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးလဲဟင္…”
  “ ေလးေထာင့္ေလး ေလဗ်ာ၊ အထဲမွာ ခင္ဗ်ားဓါတ္ပံုပါတယ္ေလ…”
ေကာင္မေလးက သူ႕အိတ္ထဲကိုရွာၿပီး အိတ္ေဆာင္မွန္တစ္ခ်ပ္ထုတ္ေပးသည္။ ညီညီ ယူၾကည့္ၿပီး
  “ ဟာ…ခင္ဗ်ားလည္း ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ျဖစ္မွန္း ေစာေစာကသိရင္၊ က်ဳပ္ဘယ္တားမလဲဗ်။..”


"ကင္းေစာင့္ညီညီ"

ရဲေဘာ္ညီညီ ေရွ႕တန္း၌ကင္းေစာင့္တာဝန္က်ေနသည္။
 “ ေဟ့…ဟိုေရွ႕က ဘယ္သူလဲ..”
 “ ရဲေဘာ္ ေဇာ္လတ္ပါ…”
 “ စကားဝွက္ေျပာ”
 “ ၾကက္ဖ ”
 “ ေအး…မွန္တယ္၊ သြား ”
အတန္ၾကာ
 “ ေဟ့…ေရွ႕ကဘယ္သူလဲကြ..”
 “ ဒုတပ္ၾကပ္ ေအာင္ကိုျမတ္ပါ ”
 “ စကားဝွက္ေျပာ ”
 “ ၾကက္ဖ ”
 “ ေအး…မွန္တယ္၊ သြား..”
အတန္ၾကာ
 “ ေဟ့…ေရွ႕ကလာတာ ဘယ္သူလဲ ”
 “ ရဲေဘာ္ ကိုၿဖိဳးပါ ”
 “ စကားဝွက္ေျပာ ”
 “ အဲ…အင္း…ဟိုဒင္း…. ႏွံျပည္စုတ္ ”
 “ ေဟ့ေကာင္၊ ႏွံျပည္စုတ္မဟုတ္ဘူး… ၾကက္ဖကြ၊ ၾကက္ဖ။ ဒီေကာင္ ႏွံျပည္စုတ္နဲ႔ၾကက္ဖေတာင္ ခြဲမသိဘူး။….သြား..”
 “ !@$#@$###$@ ”


"လိွ်ဳ႕ဝွက္ခ်က္"

လူတစ္ေယာက္ အင္မတန္စိတ္႐ႈပ္ေနေသာပံုျဖင့္ အရက္ဘားထဲသို႔ဝင္လာၿပီး အရက္သံုးပုလင္းမွာၿပီး တထိုင္ထဲေသာက္သည္။ ေရခ်ိန္ကိုက္သြားေသာထိုသူအား ဆိုင္ရွင္က ဂ႐ုဏာသံျဖင့္ေမးသည္။
  “ ခင္ဗ်ား ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္စရာမ်ား ၾကံဳလာရလား ”
  “ အင္း….ကြ်န္ေတာ့္အစ္ကိုအႀကီးက အေျခာက္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ဒီေန႔မွသိလာလို႔ ”
ေနာက္တစ္ရက္ ထိုလူဆိုင္ထဲဝင္လာကာ အရက္သံုးပုလင္းမွာျပန္သည္။ ဆိုင္ရွင္မွ
  “ ဒီေန႔ေရာ ဘာစိတ္ညစ္စရာၾကံဳလာျပန္ၿပီလဲ ”
  “ ကြ်န္ေတာ့္ညီကလည္း မိန္းမစိတ္ေပါက္ေနတယ္ဆိုတာ ဒီေန႔မွသိရျပန္တယ္ဗ်ာ…”
ေနာက္တစ္ရက္ ထိုလူဆိုင္ထဲဝင္လာကာ အရက္သံုးပုလင္းမွာျပန္သည္။ ဆိုင္ရွင္မွ
   “ ဘာလဲ ဒီေန႔လည္း ခင္ဗ်ားမိသားစုဝင္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္က အေျခာက္ျဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ားသိလာရျပန္ၿပီလား…”
   “ အင္း…. ဒီတစ္ေခါက္က ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမ.. ”


"အေသာက္သမား"

" ႐ုရွားမဂၤလာေဆာင္နဲ႕ ႐ုရွားအသုဘ ဘာကြာလဲ "
" အင္း… အသုဘမွာ အရက္ေသာက္မဲ့လူ တစ္ေယာက္ေလ်ာ့တယ္။"


"ေရသူမ"

အင္း......မိန္းမအေနနဲ့ကလည္း...မနိပ္ဘူး.....အဲ...ငါးအျဖစ္ ဟင္းခ်က္စားဖို႔ကလည္း သနားစရာ။


"ဘာသာျပန္"

မူလတန္းအဂၤလိပ္စာေမးခြန္း။ အဂၤလိပ္ဘာသာမွ ျမန္မာဘာသာကို ျပန္ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။
    ၁ ) I put on my coat and found its first button was gone.
    ၂ ) He heard the phone ring and went to get the call.
ဒါကုိ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ေျဖလိုက္တာက...
    ၁ ) Oh..Shit !
    ၂ ) Hello ~


"ၾကက္သားဟင္း"

စိတၱဇေဆးရံုတြင္ျဖစ္သည္။  
ေဆး႐ံုအုပ္.... “မနက္ျဖန္ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး လာစစ္ေဆးလိမ့္မယ္။ လာစစ္ေဆးတုန္း ငါက “အဟမ္း” လို႔ ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ရင္ မင္းတို႔အားလံုး လက္ခုပ္တီးရမယ္ ၾကားလား...  လက္ခုပ္တီးတဲ့လူကို ၾကက္သားဟင္းေကြ်းမယ္”
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး လာေရာက္စစ္ေဆးသည္။ မိန္႔ခြန္းေျပာအျပီးတြင္ ေဆးရံုအုပ္က ၾကိဳတင္မွာၾကားထားသည့္အတိုင္း ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္သည္ႏွင့္ လူနာအားလံုး လက္ခုပ္တီးၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူနာတစ္ေယာက္က ႐ုတ္တရက္ေ႐ွ႕ထြက္ျပီး ဝန္ႀကီးကို ပါးတစ္ခ်က္႐ိုက္လိုက္ျပီး ေျပာသည္။
“ေဟ့ေကာင္...မင္းဘာလို႔ လက္ခုပ္မတီးတာလဲ။ ၾကက္သားဟင္း မစားခ်င္ဘူးလားကြ..ေဟ...”


"လက္ေရး"

တစ္ေန့ေသာ္...ဘုရင္ၾကီး၊ မိမိ၏ နန္းေတာ္ေရွ့ရွိ ႏွင္းဖံုးေနေသာ လမ္းအတိုင္း အပန္းေျဖလမ္းေလွ်ာက္သည္။ တစ္ေနရာ အေရာက္...ႏွင္းပံုေပၚတြင္ "ဘုရင္စုတ္ၾကီး" ဟူေသာ စာလံုးကို က်င္ငယ္ေရျဖင့္ ေရးထားေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရာ. ဘုရင္ၾကီး ေဒါသပုန္ထျပီး ၄င္းႏွင္းပံုကိုဓါတ္ခဲြခန္းတြင္ DNA အျမန္ဆံုးစစ္ေဆးရန္ အမိန့္ေပးလိုက္သည္ ။ ေနာက္ တစ္နာရီအၾကာတြင္ တရားခံသည္"" ျမိဳ႔စားၾကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။ ဘုရင္ၾကီးက  ျမိဳ႔စားၾကီးအား ခ်က္ခ်င္းသတ္ေစဟု အမိန့္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အနည္းငယ္ စဥ္းစားျပီး ျဖည့္စြက္ေျပာသည္ ။
   "ဘုရင္မႀကီးကိုပါ သတ္ေစ..."
   "အရွင္မင္းႀကီး...ဘုရင္မၾကိးက ဘာဆိုင္လို႔ပါလဲ..ဘုရား.."
   "သူ႕ လက္ေရးကို ငါကိုယ္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိတယ္..."






မႏုိင္ႏုိင္းစေန၊ ဆရာေမာင္ေကာင္းထိုက္၊ အင္တာနက္မွဟာသမ်ားကို မွီျငမ္း၊ ကိုးကား၊ ဘာသာျပန္၊ ကူးခ်၍ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
စိတ္က်ဥ္းက်ပ္၊႐ႈတ္ေထြးမႈမ်ားၾကားမွ တဒဂၤလြတ္ေျမာက္ေစရန္ အတြက္သာရည္႐ြယ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္၊ တရုတ္ျပည္ႏွင့္ ၄င္း၏အမွတ္တရမ်ား (၁)

ဒီေန႔ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔  ၂ ႏွစ္ေလာက္ေဝးကြာေနတဲ့ စိနအင္ပါယာႀကီးကို ကုမၸဏီကလႊတ္ျပန္လို႔ ဒုတိယမၸိ ေရာက္ခဲ့ရျပန္ပါၿပီေပါ့ဗ်ာ။ ႐ုံးခ်ဳပ္မွာကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ လ်တ္ယားလ်တ္ယားလုပ္ေနတာကို အျမင္ကတ္တယ္နဲ႔တူပါရဲ့ ကုမၸဏီကလူႀကီးေတြက ကြ်န္ေတာ့္လို တ႐ုတ္စကား နကန္းတလံုး နားမလည္တဲ့ အေကာင္ကို တ႐ုတ္ျပည္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ၃ လ ေလာက္ တစ္ေယာက္တည္း ျပစ္ထားက်မလို႔တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္းတ႐ုတ္လိုမတတ္၊ သူတို႔ကလည္း “A” ကို ပုတ္ေလာက္ေရးျပေတာင္မသိနဲ႕ေတြ႕ၾကၿပီေပါ့။ အဲ…ကြ်န္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းသိတဲ့ စကားတစ္ခြန္းေတာ့ရွိတယ္ “ေဝၚ အိုင္း နီ”ဗ်။ ကိုယ္တတ္တဲ့စကားသြားေျပာလို႔ကေတာ့  ျပည္ႀကီးကေဆး႐ုံေတြမွာ ဘိုကင္ပါယူထားရမွာ။ ဟိုမွာက ေဟာင္ေကာင္ဂ်က္မေတြ၊ တ႐ုတ္ဂ်က္မေတြကလည္း အေပါသားကလား။

        ဇူလိုင္၁၅ရက္မွာ… ကြမ္က်ဳိးၿမိဳ႕က “ေဘယန္း” ေလဆိပ္ကိုေရာက္ပါတယ္။ (ကြမ္ကိ်ဳးဆိုတာ ယခင္က “ကန္တံု” လို႔ေခၚတဲ့ တ႐ုတ္-အဂၤလိပ္ ဘိန္းစစ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေပါ့။ ေဟာင္ေကာင္၊ မကာအိုတို႔နဲ႔ ၃နာရီေလာက္ ကားေမာင္းရင္ေရာက္တဲ့ အကြာအေဝးမွာရွိၿပီး၊ ကြမ္းစီးျပည္နယ္ရဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္၊ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ့ တတိယအႀကီီးဆံုးၿမိဳ႕၊ အေရွ႕ေတာင္တ႐ုတ္ရဲ့ကုန္စည္ကူးသန္းရာၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး စတဲ့ဂုဏ္ျဒပ္ေတြနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ၿမိဳ႕ႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ ကုန္းေဘာင္မင္းမ်ားစိုးစံေတာ္မူခဲ့တဲ့ ယခင္“အုတ္က်စ္ေက်ာ္ေအး”၊ ယခု“အိ႐ွန္ဂြမ္းၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး” နဲ႔လည္း တိုက္႐ုိက္ေလေၾကာင္းလိုင္းရွိသဗ်။ ဘိန္းစစ္ေဘး၊ ပလိပ္ေရာဂါေဘး၊ ဒုတိယကမၻာစစ္ေဘး စတဲ့ဒဏ္ေတြကိုခါးစည္းခံခဲ့ရတုန္းက  ဘယ္လိုရွိမယ္ေတာ့မသိဘူး၊ အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီး၊ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ BC200 ေလာက္ကတည္းက တည္ခဲ့တဲ့ “ေရွးေဟာင္း၊ ေမာ္ဒန္” ၿမိဳ႕သစ္ ႀကီးျဖစ္ေနပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကေရာ…)

        ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ တကယ္တမ္း ကြ်န္ေတာ္သြားရမွာက “ေဂြ႕လင္” ဆိုတ့ဲၿမိဳ႕ပါ၊ ကြမ္က်ိဳးကေန ျပည္တြင္းေလေၾကာင္းလိုင္းတစ္ခုကို ေျပာင္းစီးရဦးမွာ။ ေလဆိပ္က ႀကီးေတာ့ International Terminal ကေန Domestic Terminal ကိုဘယ္လိုသြားရမွန္း မသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ေလယဥ္ခ်ိန္ကလည္း ကပ္ရပ္ဆိုေတာ့ ေလာရတယ္ဗ်။ တစ္ခုခုမွားသြားလို႔ ဟိုဘက္ၿမိဳ႕က လာႀကိဳတဲ့လူနဲ႔လြဲသြားရင္ ကိြဳင္ပတ္ၿပီ။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူ႔ကို ေမးစမ္းၿပီးသြားရင္ရႏုိင္မလဲ ဆိုတာၾကံရတာေပါ့။ Immegration gate ကဝန္ထမ္းေတြဆို မဆိုးဘူး။ ဒီလူေတြက ေန႔တဓူဝ Foreigner ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတာ English လိုေတာ့လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ ေျပာတတ္မွာပဲ။ ဘာရမလဲ ကြ်န္ေတာ္လူလည္ပဲဟာ၊ Immegration officer ေတြထဲမွာ smart အက်ဆံုးနဲ႔၊ ပညာတတ္ပံု အေပါက္ဆံုး လူထိုင္တဲ့ ေကာင္တာမွာဝင္တန္းစီလိုက္တာေပါ့။ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ေတာ့ သေကာင့္သားက ျပံဳးျပၿပီးေျပာတယ္ “Sir, may I see your passport, please” တဲ့။ ပီလိုက္တဲ့ ဘိုသံဗ်ာ၊ ကိုယ့္အသံက ငပိသံေပါက္ေနလို႔ ရွက္ေတာင္ရွက္သြားတယ္။ ဒီဘဲအသံက တည္တယ္၊ ျပတ္တယ္၊ confident ရွိတဲ့ပံုပဲ။႐ုပ္ရွင္ထဲက James Bond လိုေလသံမ်ိဳး။ ဘာပဲေျပာေျပာ..ကြ်န္ေတာ့္ မွန္းခ်က္မွန္သြားၿပီဗ်။ ဒီလူ႕ကိုေမးရင္ေတာ့ ကိုယ္သိခ်င္တဲ့ လမ္းေလးေတာ့ သူညႊန္ျပႏုိင္မွာပဲေလ။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း အတတ္ႏုိင္ဆံုး ဘိုသံေပါက္ေအာင္ ထိန္းၿပီးေမးၾကည့္တယ္ “How can I go to domestic terminal?” လို႔။ အဲဒီမွာ စေတြ႕တာပဲ။ သေကာင့္သားက ေန႔တဓူဝေျပာေနက် စကားေတြကိုပဲ ဘိုသံထြက္ေနေအာင္ အလြတ္က်က္ထားတာဗ်။ ကြ်န္ေတာ္လဲေမးလိုက္ေရာ အင္း၊အဲ နဲ႔ လက္ညိႈးေတြထိုးေတာ့တာပဲ။ သူ႔လက္ညိႈးလမ္းေၾကာင္းကိုက ႐ႈတ္႐ွပ္ကိုခတ္ေနတာ။ ေဘး၊ဘယ္၊အေပၚ၊ေအာက္ စံုေနတာပဲ။ ဓါတ္ေလွကားစီးသလို အတက္အက်ေတြေတာင္ပါလိုက္ေသး။ သစ္စ..ေဝး၊ ယူ..ဂိုး.. ေတြဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ခုနက ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္း အသံေပ်ာက္သြားၿပီး Donald Duck လိုအသံမ်ိဳးေျပာင္းလာတယ္။ ရၿပီ၊ ဂေလာက္ဆို နားလည္ၿပီ၊ သေဘာေပါက္ၿပီ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေျပာၿပီး သုတ္ရေတာ့တာေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ။ သူ႔လက္ညႈိးညႊန္တာသာ လိုက္ေနရင္ ကိုယ္စီးရမဲ့ ေလယဥ္ေပၚမေရာက္ခင္၊ ယမမင္းနဲ႔ေတာင္ အရင္ေတြ႔သြားႏုိင္တယ္။ အထုတ္ပိုက္ၿပီးေျပးရေတာ့တာေပါ့။ ဟိုဘက္ Terminal ကိုဘယ္လိုေရာက္သြားလဲ ဟုတ္လား၊ ဒီလိုပဲေပါ့ဗ်ာ ျမႇားေတြပဲ ၾကည့္ၿပီးသြားရတာေပါ့။ ျမႇားအတိုင္းသာလိုက္သြား အႏၱရယ္မရွိဘူးဆိုတာ ကိုယ့္ဆရာလည္းသိၿပီးသားပဲ။

        ဇတ္လမ္းကမၿပီးေသးဘူးဗ်။ “ေဂြ႔လင္”ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ဟိုဘက္အလုပ္က လူတစ္ေယာက္လာၾကိဳတယ္။ အသက္ကကြ်န္ေတာ္နဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းေလာက္ရွိၿပီး သေဘာေကာင္းမဲ့ပံုပါပဲ။ သူကတကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆင္းဆိုေတာ့ ၾကိဳးစားၿပီးေျပာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္။ နာမည္ေတြဘာေတြ မိတ္ဆက္ၿပီး သူကေျပာတယ္…

       “I will bring you to Hospital” တဲ့..

       “ခင္ဗ်ာ” လို႔ေတာင္ပါးစပ္ကေယာင္ၿပီးထြက္သြားတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ လူက ခုမွေလယဥ္ေပၚကဆင္းလာတဲ့လူကို ေဆး႐ုံတန္းပို႔မယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔ႀကိဳဆိုတာႀကီးက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း က်န္းမာေရးလည္းေဒါင္ေဒါင္ျမည္ပါတယ္။ ဒီဘဲမ်က္စိထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္ပံုက ေတာ္ေတာ္မ်ားခ်ဴခ်ာေနသလားေပါ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္သံသယဝင္လာတယ္။ အရင္တစ္ေခါက္တုန္းကလည္း ဝက္တုတ္ေကြးျဖစ္ေနခ်ိန္နဲ႔ၾကံဳလို႔ ႏွာစီးေနတဲ့ကြ်န္ေတာ္ ေလဆိပ္ေဆးခန္းမွာ ၁ နာရီေလာက္  ငုတ္တုတ္ေမ့လိုက္ရေသးတယ္။ တစ္ခုခုေတာ့လြဲေနၿပီ။

ဒါနဲ႔    “Do you mean Hotel?” လို႔ေမးေတာ့

        “Yes, yes, hospital for you to stay” တဲ့

        “တိန္.....”

ၿပီးေတာ့ ဆရာကဆက္ေျပာတယ္…

        “Do you want potatoes (အာလူး)?”တဲ့။

သူေျပာခ်င္တာက ကြ်န္ေတာ္အမွတ္တရဓါတ္ပံု႐ုိက္ဦးမလား(Photo)လို႔ ေမးတာပါ။ ေကာင္းေရာ။

        “Thanks, I don’t want potatoes” ေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ေရာမေရာက္ေနၿပီပဲ….

ကားေပၚတက္ Phone ဖြင့္ၿပီးနားၾကပ္တပ္လိုက္ေတာ့ ကိုငွက္ႀကီးသီခ်င္းက နားထဲကိုအလိုက္သင့္ေလး စီးေျမာလာတယ္….“နည္းနည္းေလးေတာ့ လြဲေနတယ္….လြဲလြဲေလးလဲေကာင္းပါတယ္….”

အင္း…ဒီပံုစံနဲ႔ ေနာက္သံုးလ ျဖတ္သန္းရဦးမွာပါလား။ ဟင္း ……………….

စာၾကြင္း….

ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အလုပ္ထဲကတ႐ုတ္ေလးတို႔ရဲ့ စကားအသံုးေတြကို ကိုယ့္ဆရာမွတ္သားႏုိင္ေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

လည္သလိုသာ ၾကည့္သံုးၾကေပါ့ဗ်ာ။

သူေျပာတဲ့......

   Eraser        ဆိုတာ  Measuring Tape   လို႔အဓိပၸါယ္ျပန္ရပါတယ္။

   Boots         ဆိုတာ  Boss                       လို႔အဓိပၸါယ္ျပန္ရပါတယ္။

   Computer  ဆိုတာ  Shipyard                 လို႔အဓိပၸါယ္ျပန္ရပါတယ္။

   Hospital     ဆိုတာ  Hotel                      လို႔အဓိပၸါယ္ျပန္ရပါတယ္။

   Potatoes    ဆိုတာ  Photography           လို႔အဓိပၸါယ္ျပန္ရပါတယ္။

"ဟာသအေနနဲ႔ ေရးထားတာပါ။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပဲ ဖတ္သြားေပးပါ။"

ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္...

လြယ္အိတ္

(၃၀.ဇူလိုင္.၁၁)